vervolg ... en andere enge beesten

Na enig onderzoek naar de huntsman spin is er goed en slecht nieuws.

Het slechte nieuws: ze komen altijd voor in setjes van 2, en wij hebben er maar 1 ons huis uitgezet (lees: Patrick). Waar is nummer 2?

Het goede nieuws: hij is waarschijnlijk binnengekomen door de luchtroosters die wij door het hele huis hebben. De gaten daarin zijn 2 bij 2 centimeter, en dat was net genoeg om het lijf van deze spin door te laten (hebben we het nog even niet over de dikke, harige poten van 5 centimeter die er achteraan kwamen). Maar dit was een mannetje, en de vrouwtjes zijn ongeveer anderhalf keer zo groot. Als we mazzel hebben past zij dus niet door dat rooster. Nu maar hopen dat het verhaal buiten begonnen is, en niet binnen, anders betekent het alleen dat ze er niet meer UIT kan ...


Maar goed, genoeg over spinnen. Gisteravond zijn we onze katjes weer op gaan zoeken in het nieuwe huis, wat we gewoonlijk bij daglicht doen, maar gisteren ging even niet anders. En we hebben nu pas gemerkt wat een spookhuis het eigenlijk is. De lichten flikkeren, en we hadden gisteren een bezoeker die veel groter was dan een spin.

We hoorden ineens een gigantisch lawaai van een beest (?) dat van voor naar achter en terug over de zolder (dachten wij) holde, daarbij van alles omgooiend. De katten allebei helemaal over de flos, bibberend in de kast, en ik dacht in eerste instantie dat we een volkomen bezopen inbreker hadden of zo. Het blijft natuurlijk Australie. Wij waren nog aan het overleggen wie er boven zou gaan kijken toen Juul besloot dat zij dan wel zou gaan, zij het met de oortjes plat achterover en zich verschuilend onder de traptreden. Dat konden we natuurlijk niet op ons laten zitten, ze is de kleinste van ons vieren en heeft maar 1 oogje, dus wij naar boven.

Niets te zien, maar met het licht van de plafonieres zie je pas hoe ongelijk de plafonds zijn, dus: zat er een beest op zolder dat over onze plafonds heen en weer holde? Even voor de duidelijkheid, ik weet dat een beest op je dak veel groter klinkt dan het is, de muizen achter de plafondplaten op mijn studentenkamer maakten ook altijd lawaai als olifanten, maar het beest wat wij hoorden moet zeker een kilo of 20 geweest zijn om zo'n herrie te kunnen maken. Maar goed: de zolder is volkomen afgesloten, dus daar kon niets zitten, en op het dak is openbaar terrein.

Net toen wij besloten hadden dat als het een inbreker was, hij zijn nek maar moest breken, en weer naar beneden waren gegaan, hoorden we hem opnieuw een stuk over het dak hollen (we hoorden de dakpannen rammelen waar hij liep), een dreun op het balkon, nog wat gerammel in de bomen die daar staan en toen niets meer.

Een half uur later zijn wij vertrokken, en buiten rondom het hele huis stonk het zwaar naar dierentuin (serieus!). Dat was dus niet zomaar even een kater die zijn terrein heeft afgebakend, maar iets met een stuk meer testosteron. We denken nog dat we hem hebben horen scharrelen in de struiken in de tuin van de buren, maar het is allemaal erg slecht verlicht achter, en Patrick mocht van mij niet in de struiken kruipen om te kijken. Wat we wel nog zagen is dat het beest tegen de schutting gesprongen was, die nu een halve meter opzij hangt. Nou ja, een halve meter tuin extra voor ons. Vandaag bij daglicht maar even kijken of er geen dakpannen afgevallen zijn.

Enneh, mam, we kunnen voor volgend jaar oktober een hotelkamer reserveren, hoor ;o)