Echuca
Door: Patrick
Blijf op de hoogte en volg Patrick & Katrijn
27 Juli 2008 | Australië, Melbourne
Hoi allemaal,
Afgelopen weekend zijn we naar Echuca geweest. Echuca is een stadje zo'n 250km ten noorden van Melbourne, waar 3 rivieren bijelkaar uitkomen. Ten tijde van de goldrush (circa 1860) is men hier begonnen met het transporteren van 'redgum' bomen vanuit het binnenland naar Echuca, vanwaar het met paard en wagen naar Melbourne werd vervoerd.
Binnen 10 jaar tijd is het plaatsje dus van wat gammele hutjes gegroeid tot het (destijds) grootste scheepvaart-centrum van Zuid Australie. Ook nu nog is de oude werf nog zichtbaar (alhoewel er nog maar 25% over is) en zijn er nog een aantal (gerestaureerde) rader-boten te zien.
Redgum is een hardhout, dat erg goed tegen water kan, en iets uitzet als het nat is, wat vooral in gebruik voor boten een erg handige eigenschap is. Het grootste 'redgum' woud (ter wereld) ligt zo'n 50km ten noorden van Echuca maar daar zijn we (nog) niet geweest.
We hebben 2 nachten in een gezellige, ouderwetse B&B doorgebracht, en hadden het geluk dat het 'Echuca Winter Bluess festival' aan de gang was. Erg gezellig, erg goede muziek op straat en in de kroegjes, maar we hadden minder geluk met het weer; zaterdag heeft het af en toe wat geregend, maar vandaag spoelden we werkelijk compleet weg. Jammer, want we hadden gepland om naar de 'wetlands' te gaan (meerjes ontstaan uit de Murray rivier), maar 't was nou net een beetje te 'wet' vandaag... Aan de andere kant was het wel prettig dat het de hele dag goot, want men heeft hier nog steeds 'water-restrictions' fase 3 en 4 vanwege de aanhoudende droogte, en de Aussies zijn dus wel erg blij met wat buien.
Noodgedwongen hebben we dus onze plannen aangepast en zijn we via Shepparton (enige melding in het boek: ze hebben gekleurde koeien)naar Glenrowan gereden.
Voordat ik wat over Glenrowan kan vertellen moet ik eerst 'Ned Kelly' introduceren. Ned Kelly was een struikrover ten tijde van het einde van de goldrush (~1880), die na het beroven van twee banken uiteindelijk in een schietgevecht dat rondom een kroegje in Glenrowan werd uitgevochten, werd gearresteerd. De reden waarom ie niet is gedood, was dat ie van primitieve ijzeren materialen een soort van harnas en helm (meer een emmer met een reepje uit om wat te zien...) had gefabriceerd. Gevangen genomen echter, was de berechting snel geschiet en is ie in Melbourne uiteindelijk opgehangen. De man is echter een soort volksheld geworden en in Glenrowan is er dan ook geen ontkomen aan 'Ned' en z'n verhaal.
Hoogtepunt in Glenrowan is dan dus 'Ned Kelly's last stand', een soort van mechanische poppenshow rondom de laatste uren van Ned en z'n bende. Een lokale man heeft meer dan twintig jaar (en z'n eigen huis en vast een hele hoop geld) opgeofferd om een een soort themapark van te maken met rook, lichteffecten en meer van dat soort spannende dingen.
Ervan overtuigd dat op een regenachtige dag als vandaag het storm zou lopen, waren we erg verbaasd dat we de enige bezoekers waren. Bob Hempel, de bedenker, kaartjesman, CEO en toergids ineen, was echter onverminderd enthousiast, en heeft ons eigenhandig rondegeleid door z'n 'KellyLand'. Erg schattig allemaal en alleen al vanwege Bob echt wel een aanrader.
Inmiddels weer terug in Melbourne, na een 3 uur durende regenbui waarbij we niet heel veel van de outback hebben gezien behalve een paar schuildende papegaaien en skippies.
Anyway, onze auto blijkt gelukkig waterdicht... ;-)
Tot gauw, Patrick & katrijn
Afgelopen weekend zijn we naar Echuca geweest. Echuca is een stadje zo'n 250km ten noorden van Melbourne, waar 3 rivieren bijelkaar uitkomen. Ten tijde van de goldrush (circa 1860) is men hier begonnen met het transporteren van 'redgum' bomen vanuit het binnenland naar Echuca, vanwaar het met paard en wagen naar Melbourne werd vervoerd.
Binnen 10 jaar tijd is het plaatsje dus van wat gammele hutjes gegroeid tot het (destijds) grootste scheepvaart-centrum van Zuid Australie. Ook nu nog is de oude werf nog zichtbaar (alhoewel er nog maar 25% over is) en zijn er nog een aantal (gerestaureerde) rader-boten te zien.
Redgum is een hardhout, dat erg goed tegen water kan, en iets uitzet als het nat is, wat vooral in gebruik voor boten een erg handige eigenschap is. Het grootste 'redgum' woud (ter wereld) ligt zo'n 50km ten noorden van Echuca maar daar zijn we (nog) niet geweest.
We hebben 2 nachten in een gezellige, ouderwetse B&B doorgebracht, en hadden het geluk dat het 'Echuca Winter Bluess festival' aan de gang was. Erg gezellig, erg goede muziek op straat en in de kroegjes, maar we hadden minder geluk met het weer; zaterdag heeft het af en toe wat geregend, maar vandaag spoelden we werkelijk compleet weg. Jammer, want we hadden gepland om naar de 'wetlands' te gaan (meerjes ontstaan uit de Murray rivier), maar 't was nou net een beetje te 'wet' vandaag... Aan de andere kant was het wel prettig dat het de hele dag goot, want men heeft hier nog steeds 'water-restrictions' fase 3 en 4 vanwege de aanhoudende droogte, en de Aussies zijn dus wel erg blij met wat buien.
Noodgedwongen hebben we dus onze plannen aangepast en zijn we via Shepparton (enige melding in het boek: ze hebben gekleurde koeien)naar Glenrowan gereden.
Voordat ik wat over Glenrowan kan vertellen moet ik eerst 'Ned Kelly' introduceren. Ned Kelly was een struikrover ten tijde van het einde van de goldrush (~1880), die na het beroven van twee banken uiteindelijk in een schietgevecht dat rondom een kroegje in Glenrowan werd uitgevochten, werd gearresteerd. De reden waarom ie niet is gedood, was dat ie van primitieve ijzeren materialen een soort van harnas en helm (meer een emmer met een reepje uit om wat te zien...) had gefabriceerd. Gevangen genomen echter, was de berechting snel geschiet en is ie in Melbourne uiteindelijk opgehangen. De man is echter een soort volksheld geworden en in Glenrowan is er dan ook geen ontkomen aan 'Ned' en z'n verhaal.
Hoogtepunt in Glenrowan is dan dus 'Ned Kelly's last stand', een soort van mechanische poppenshow rondom de laatste uren van Ned en z'n bende. Een lokale man heeft meer dan twintig jaar (en z'n eigen huis en vast een hele hoop geld) opgeofferd om een een soort themapark van te maken met rook, lichteffecten en meer van dat soort spannende dingen.
Ervan overtuigd dat op een regenachtige dag als vandaag het storm zou lopen, waren we erg verbaasd dat we de enige bezoekers waren. Bob Hempel, de bedenker, kaartjesman, CEO en toergids ineen, was echter onverminderd enthousiast, en heeft ons eigenhandig rondegeleid door z'n 'KellyLand'. Erg schattig allemaal en alleen al vanwege Bob echt wel een aanrader.
Inmiddels weer terug in Melbourne, na een 3 uur durende regenbui waarbij we niet heel veel van de outback hebben gezien behalve een paar schuildende papegaaien en skippies.
Anyway, onze auto blijkt gelukkig waterdicht... ;-)
Tot gauw, Patrick & katrijn
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
